| Abstract: | Kuku – Ta! E di që po befasohesh, zonja inspektore e krimeve në komisariatin e Thabores, por nuk po të shkruaj për të të kërkuar ndjesë për shqetësimin. Ç’është e vërteta, ky nuk është imejlli i parë që po të nis, madje as i dyti, duhet të jetë i treti, i treti i vërteti, por kjo pak rëndësi ka, ti s’u je përgjigjur dy të parëve dhe kaq (A thua të kem qenë në ëndërr kur t’i kam dërguar apo kjo ka ndodhur në një jetë tjetër?). Ti, në këtë çast, po pyet veten kush jam unë ose ndoshta nga emri dhe mbiemri im po nxjerr si përfundim se unë quhem Enis, aq më tepër që, pa diskutim, kamerat e sigurisë te magazina qendrore e Idlir Metallës do të më kenë filmuar, vetëm se nga prapa, me xhupin që e kam firmato, ndonëse firma Enis nuk njihet në Thabore, kryeqytetin e ardhshëm të Shqipërisë tmerrësisht demokratike. Tani po hyj në temë : Të pashë në TVnalk kur deklarove se grabitësi do të kapej sa më shpejt e do të merrte dënimin e duhur. Deklarata jote më dha një ide, atë të lojës së vjetër të maces me miun. Kuptohet që macja je ti, një mace e veçantë me uniformë blu, që disa nga kolegët e tu maçokë që quajnë Miss Policia, kurse, kuptohet, miu jam unë, por jo një mi dosido, por një mi që bëhet luan sa herë të mendon, sa herë të ëndërron, sa herë të dëshiron. M’u kujtua, pra, loja e vjetër e maces me miun që, në rastin tonë, nëse ti pranon ta luash me mua, do të ishte më e udhës ta quanim loja e miut me macen. Po të sfidoj, pra, zonja inspektore e krimeve në komisariatin e Thabores. Mirulexofshim së shpejti! |
EBSCOhost
World Bank
EconBiz
De Gruyter
OpenEdition
European Respiratory Journal
Mathematical Sciences Publishers Journals
Po shkoj të kap Enisin / Edmond Tupja
