| Abstract: | Shpresa vështroi orën. Ishte akoma herët për të ardhur Iliri. Në të vërtetë, kur ai i telefonoi, i kishte thënë se do të qe mirë sikur atë pasdite ta kishte të lirë (sigurisht në qoftë se atij nuk i prishej qejfi), në mënyrë që të mbaronte tërë ato punë të mbledhura, për të cilat mendja po i vinte vërdallë. Mirëpo tani, me keqardhje po shihte që daljen me Ilirin e kishte prishur më kot, sepse, edhe kështu, asnjërën prej atyre punëve s’po e merrte dot seriozisht. Duhej të shkonte të bënte provën e fustaneve të martesës te rrobaqepësja. Në punishten e jorganëve duhej gjithashtu të vente medoemos (sa mirë që Iliri s’do ta shihte këtë skenë!). Pastaj të merrte një çertifikatë në gjendjen civile për celebrimin, (uf, vërtet ishte e domosdoshme kjo gjë për lidhjen e tyre?), të vinte te Vjollca për të parë modelin e ri të dhomës së gjumit, pa zënë në gojë pastaj edhe punë të tjera të vogla, që tani i shënonte në një copë letër, sepse edhe mendimi për to e shqetësonte më shumë se vetë kryerja. |
891 
Make a suggestion Refine your searchAksidenti / Ismail Kadare
