| Abstract: | Për mijëvjeçarë, proverbat kanë përfaqësuar një lloj enciklopedie të diturisë: sinteza e pefvojës në çdo fushë, nga pSikologjia te filozofia, iigk sociologjia te politika, nga mjekësia te veterinaria, po ashtu edhe në planin mofal.
Koha, ushqimi, kënaqësitë, janë fushë e preferuar e proverbave, fryt i reflektimit të brezave të tërë. Proverbi është një thënie pak a shumë e shkurtër, e mprehtë që fikson në formë tradicionalisht të kodifikuar, një normë, një besim popullor ose një përvojë të dhënë. Përgjithësisht proverbat kanë strukturë metrike (një ose disa vargje) ose së paku ritmike dhe në pjesën më të madhe të rasteve paraqesin rima të brendshme dhe forma të ndryshme asonancash (ku të shpeshta janë alieteracionet). Në proverbat ndryhet një art i ushtruar ose i shprehur nga artistë të panjohur, që ditë pas dite, maksimë pas maksime, na kanë lënë një pasuri përvojash, filozofie, morali që në disa raste ia v.len t'i referohesh. Por duhet patur shumë kujdes që të mos mbivlerësohet skajshëm mendimi "proverbial" pasi paraqitja e tij sot është një kujtim i zbehtë i mendimit parak. Proverbi i mbërritur deri në kohët tona është shpesh i gjymtuar dhe i dyshimtë në domethënie. |
EBSCOhost
World Bank
EconBiz
De Gruyter
OpenEdition
European Respiratory Journal
Mathematical Sciences Publishers Journals
398 
Make a suggestion Refine your searchAnekdota të njerëzve të shquar / Bardhyl Selimi
