Abstract: | ABSTRACT
When the UN was established in 1945, it took into consideration the power equation of the time, and the UN Security Council, therefore, was a child of his time. With the passage of time the world has changed significantly and the power equation today no longer corresponds to that of post-world war 2 world. Nevertheless, the Security Council has remained the same with little or no substantive change. Criticism has followed on this turn of event, and a demand for change has been heard from nations around the globe. Different groups have been established to lobby for change on different points ranging from the increase in membership, curtailment of the veto right, an overhaul of the working methods, etc. In this paper, I take a deep and critical look at several proposals being pushed forward. Furthermore, I examine the position of each of the permanent members of the Security Council on the issue of Reform and, in particular, their support of individual nations. The topic of concern is also the right of veto and its need of reform. Reforming a deeply political organ is not an easy feat due to the diverging views and interests between nations. Nevertheless, the Security Council must become a “living organism” capable and willing to reform itself when need be and not become a tool or instrument of a state or a group of states for their policy goals.
Keywords: UN; Security Council; veto; reform; G-4; S-5; UfC; AU; EU; G-20; US; China France; UK; Russia; Italy; ATC; Pakistan; Turkey; Germany
АПСТРАКТ
Кога ОН беа основани во 1945 година, тие ја разгледаа равенката на моќта во тоа време, а Советот за безбедност на ОН, според тоа, беше дете на своето време. Со текот на времето, светот значително се промени и равенката на моќ денес повеќе не одговара на онаа од Втората светска војна. Сепак, Советот за безбедност остана ист со мали или никакви суштински промени. Критиките го следеа ваквиот пресврт на настаните и повикот за промени се слушна од нациите ширум светот. Формирани се неколку групи кои лобираат за промени во различни точки, почнувајќи од зголемување на членството, намалување на правата на вето, ревизија на методите на работа итн. Во овој документ длабински ги анализирам и критички различните предлози. Понатаму, ја испитувам позицијата на секоја од постојаните членки на Советот за безбедност по прашањето на реформацијата и, особено, нивната поддршка за одделни нации. Загрижувачко прашање е и правото на вето и неговата потреба од реформи. Реформирањето на длабоко политичко тело не е лесен подвиг поради различните ставови и интереси меѓу нациите. Меѓутоа, Советот за безбедност мора да стане „жив организам“ способен и подготвен да се реформира кога е потребно и да не стане инструмент или инструмент на држава или група држави за свои политички цели. Клучни зборови: ОН; Совет за безбедност; вето; реформи; Г-4; S-5; UfC; AU; ЕУ; Г-20; САД; Кина Франција; ОК; Русија; Италија; ATC; Пакистан; Турција; Германија
ABSTRAKT
Kur OKB-ja u themelua në vitin 1945, ajo mori në konsideratë ekuacionin e fuqisë së kohës, dhe Këshilli i Sigurimit i OKB-së, pra, ishte një fëmijë i kohës së tij. Me kalimin e kohës, bota ka ndryshuar ndjeshëm dhe ekuacioni i fuqisë sot nuk korrespondon më me atë të Luftës së Dytë Botërore. Megjithatë, Këshilli i Sigurimit ka mbetur i njëjtë me pak ose aspak ndryshime thelbësore. Kritika pasoi këtë kthesë të ngjarjeve dhe një thirrje për ndryshim u dëgjua nga kombet në mbarë botën. Janë krijuar disa grupe për të lobuar për ndryshime në pika të ndryshme duke filluar nga rritja e anëtarësimit, kufizimi i të drejtës së vetos, rishikimi i metodave të punës, etj. Në këtë teze, unë analizoj në thellësi dhe në mënyrë kritike propozime të ndryshme të parashtruara. Për më tepër, unë shqyrtoj qëndrimin e secilit prej anëtarëve të përhershëm të Këshillit të Sigurimit për çështjen e reformës dhe, në veçanti, mbështetjen e tyre për kombet individuale. Çështja shqetësuese është edhe e drejta e vetos dhe nevoja e saj për reform. Reformimi i një organi thellësisht politik nuk është i lehtë për shkak të pikëpamjeve dhe interesave të ndryshme midis kombeve. Megjithatë, Këshilli i Sigurimit duhet të bëhet një “organizëm i gjallë” i aftë dhe i gatshëm për të reformuar veten kur është e nevojshme dhe jo të bëhet instrument i një shteti apo grupi shtetesh për qëllimet e veta politike. Fjalë kyçe: OKB; Këshilli i Sigurimit; vetoja; reforma; G-4; S-5; UfC; AU; BE; G-20; SHBA; Kinë Francë; MB; Rusia; Italia; ATC; Pakistani; Turqia; Gjermania |