EBSCOhost
World Bank
EconBiz
De Gruyter
OpenEdition
European Respiratory Journal
Mathematical Sciences Publishers Journals
Edward Elgar Publishing UN iLibrary HeinOnline Directory of Open Access Books SAGE Journals ASTM Compass
From this page you can:
| Home |
Author details
Author Бистра Неткова
Available item(s) by this author
Make a suggestion Refine your searchГеноцидот како најостра форма на злосторство против човештвото / Фердие Муше
Title : Геноцидот како најостра форма на злосторство против човештвото : магистерски труд - втор циклус Material Type: printed text Authors: Фердие Муше, Dissertant ; Бистра Неткова, Thesis advisor Publisher: Тетово : Правен факултет - ЈИЕУ Publication Date: 2014 Pagination: 96 p. Layout: ill. Size: 30 cm General note: Includes bibliographical references
Includes bibliographical footnotes
Includes appendixLanguages : Macedonian (mac) Original Language : Macedonian (mac) Abstract: ВОВЕД
Предметот на истражување на оваа теза ќе го започнеме со универзалната дефиниција за геноцид, којашто гласи: „геноцидот претставува свесна и систематска деструкција врз одредено општество како целина или пак, врз одредени сегменти во рамките на коишто кохезијата најчесто се базира на етичка, расна или национална основа. Со други зборови, геноцидот претставува координативен план, составен од различни активности насочени кон целосно уништување на суштинските темели на животот на специфична национална група, и фактичко разорување на истата. Во целина, проблематиката околу геноцидот е значително комплексна и оттаму генерализацијата на овој поим е апсолутно невозможна, гледано од научноистражувачки аспект. Геноцидот, како легална норма, своите корени од аспект на меѓународното право и криминалната 'просекуција' ги влече уште од раното препознавање на етничката и расна експлоатација, и тоа не само како акт на морално несекојдневие туку и како правна одговорност. Целта на општествените академици во контекст на елаборирањето на геноцидот како појава е да го поврзат моралното растројство коешто го иницира самиот геноцид и тој да го позиционираат во рамките на еден поширок и поконзистентен делокруг, каде што впрочем и овој сегмент припаѓа. Севкупно, политиката на спроведувањето на геноцидот ги опфаќа следниве принципи:
Record link: https://library.seeu.edu.mk/index.php?lvl=notice_display&id=21725 Copies
Barcode Call number Media type Location Section Status M8702-000469 M8702-000469 Mushe, F. 2014 General Collection Thesis Repository Master Not for loan
Title : Европската интеграција во теорија и практика : магистерски труд - втор циклус Material Type: printed text Authors: Сузана Мехмеди, Dissertant ; Бистра Неткова, Thesis advisor Publisher: Тетово : Факултет за јавна администрација и политички науки - ЈИЕУ Publication Date: 2009 Pagination: 128 p. Layout: ill. Size: 30 cm General note: Includes bibliographical references
Includes bibliographical footnotes
Includes appendixLanguages : Macedonian (mac) Original Language : Macedonian (mac) Abstract: Përmbledhje
Problemi I hulumtimit është shumë aktual për shumë arsye. Qasja dominante ku në bazë të së cilës janë themeluar të gjitha teoritë e deritashme të zhvilluara në integrimin europian, ku zhvillohen nga teoritë bashkëkohore të marrëdhënieve ndërkombëtare dhe principit real. Neofimkcionalizmi, neoliberalizmi, interguvernamentalizmi, institucionalizmi ( në mënyrat e tyre të shumta) si degë më të zhvilluara në teorinë e integrimit europian, edhe për nga dallimet e mëdha në parime, I përmbahen premisit themelorë se shtetet janë racionale, subjekte unitare, ku interesi del nga vlerësimi I pozitës së tyre në sistemin e shteteve. Për studimin tonë interes të veçantë sfidon modeli I konstruktivizmit me zbatimin e teorisë së Habermasës për akcion komunikativ, sipas së cilës subjektet në interakcion mes tyre janë të hapur për argumentet e tjetrit, dhe validitetin e tyre e respektojnë duke pasur parasyshë shkaqet dhe normat ku ato bazohen ose themelohen, pastaj duke kërkuar koncenzus si qëllim të përbashkët. I zbatuar në Bashkimin Europian, ky implementim mundëson që institucionet europiane të rishqyrtohen si vende për diskutime, për arritje të konsenzusit, për zgjidhje të çështjeve të përbashkëta e jo vetëm si arenë për marrëveshje. Përshtatja ftmkcionale ndaj kërkesave të shumta formale që i parashtron Bashkimi Europian, vë mbi, themele të aktiviteteve integrale në lëminë e ekonomisë, institucionales, administratives dhe lagjislacionit. Ky proces duhet të kuptohet si vazhdimësi i një procesi të vështirë dhe të gjatë dhe jo si një intervenim radikal i një përdorimi. Republika e Maqedonisë, si një vend aspirant për antarësim në familjen europiane, duhet ti plotësojë kriteriumet politike dhe ekonomike si edhe ti adaptojë institucionet politike të shtetit me ato të Basbkimit Europian si dhe nevojat dhe kërkesat e tyre. Qëllimi i këtij punimi është që ti shqyrtojë tendencat dhe karakteristikat kyçe të politikës për zgjerimin dhe të bëjë krahasim mes politikës së zgjerimit të zbatuar në procesin e hyrjes së Europës Qëndrore dhe Lindore, dhe politikën e zgjerimit në proçes të stabilizimit dhe asocimit, me theks të veçant për Republikën e Maqedonisë. Gjithsesi paraprakisht është e nevojshme që të përpunohet qasja teorike dhe praktike i vetë konceptit të politikës për integrim - zhvillimit të tij dhe elementet themelore dhe modalitetet. Punimi është i strukturuar në tre kaptina.Në kaptinën e parë është përpunuar Fenomeni i integrimit europian dhe atë në katër pika, Krijimi i Bashkësisë Europiane 1945-1965:Rëndësia politike, Teoria e integrimit, Reformat e Traktatit dhe Integrimi Europian dhe Qeverisja në më shumë nivele. Në kaptinën e dytë është përpunuar Konteksti ndërkombëtar dhe atë në pesë pika, Prej vitit 1945 deri në vitet e hershme të vitit 1965:Shtetet e Bashkuara të Amerikës & Hegemon, Koha ose Epoka e Detente-s, Roli i Botës së Tretë, Integrimi i Epokës pas Luftës së ftohtë: Kolapsi i Komunizmit dhe Europa: Prej te e jashtmja dhe Uitare deri te Shtylla e sovranitetit. Dhe kaptina e tretë Konteksti nacional: Republika e Maqedonisë në gjashtë pika, Struktura politike, Zgjerimet Jugore-lindore europiane: Kushtet për antarsim, Ballkani perendimorë: Marrveshjet për stabilizim asocim dhe Bashkimi europian, Roli i Institucioneve të Bashkimit Europian në procesin e integrimit, Parapregatitjet për hyrje në Bashkimin Europian: Si të themelohet një aplikim më efektiv dhe më i mirë për në Bashkimin Europian dhe Si të arrihet një implementim më efikas dhe efektiv i politikës në kontekst të proceseve integruese?!
Резиме
Проблемот на истражување е многу актуелен од повеќе причини. Имено, Доминантниот пристап врз чија основа се засновани сите досега развиени и етаблирани теории на европската интеграција, кои се развиваат од современите теории на меѓународните односи е реалистичкиот принцип. Неофункционализмот, интергувернментализмот, неолиберализмот, институционализмот (во повеќето свои варијанти) како најразвиени гранки во теоријата на европската интеграција, и покрај големите разлики во нивните поставки се задржуваат на основната премиса дека државите се рационални, унитарни субјекти, чиј интерес произлегува од оценката на нивната позиција во системот на државите. За нашето проучување посебен интерес предизвикува моделот на конструктивизмот со примена на Хабермасовата теорија на комуникативна акција, според која субјектите во меѓусебната интеракција се отворени за аргументите на другиот и нивната валидност ја ценат имајќи ги предвид појдовните причини и норми врз кои тие се засноваат, при тоа барајќи консензус како заедничка цел. Применет на Европската Унија, овој пристап овозможува еворпските институции да се согледуваат како место на дискусија за постигнување консензус за решавање на заедничките проблеми, наместо како само арена за спогодување. Функционалното приспособување кон многубројните формални барања што ги поставува Европската Унија, налага темелни и интегрални активности во областа на економијата, институционалната, административната и легислативната сфера. Овој процес треба да се сфати како континуиран, макотрпен и долгорочен процес, а не како еднократен радикален зафат. Република Македонија, како земја аспирант за членство во европското семејство, треба да ги исполни политичките и економски критериуми како и да ги прилагоди политичките институции во државата со оние на Европската Унија и нивните потреби и барања. Целта на овој труд е да ги согледа клучните карактеристики и тенденции на политиката на проширувањето и да направи компарација меѓу политиката на проширувањето применета во процесот на пристапување на Централна и Источна Европа и политиката на проширувањето во процесот на стабилизација и асоцијација, со посебен акцент на Република Македонија. Секако, претходно е неопходно да се разработи теоретскиот и практичен пристап на самиот концепт на политиката на интеграција- неговиот развој и основни елементи и модалитети. Трудот се структурира на три поглавја. Во првото поглавје се обработува Феноменот на Европската интеграција и тоа во четири точки, Создавањето на Европската заедница 1945-1965: Примат на политиката, Теорија на интеграцијата, Реформа на Договорот и европската интеграција и Управување на повеќе нивоа. Во второто поглавје се обработува Меѓународниот контекст во пет точки, Од 1945 до раните 1960-ти: Соединетите Американски Држави како Хегемон, Ерата на Ое1еп1е, Улогата на Третиот Свет, Влегување во периодот на пост-студената војна: Колапсот на комунизмот и Европа: Од Надворешна и Унитарна во Заедничка сувереност. И третото поглавје Националниот контекст: Република Македонија во шест точки, Структурната политика, Југо-Источното европско проширување: Условите за членство, Западен Балкан: Договорот за Стабилизација и асоцијација и европското партнерство, Улогата на институциите на ЕУ во процесот на проширување, Подготовки за влез во ЕУ: Како да се создаде капацитет за ефективно и веродостојно применување на правилата на ЕУ и Како да се постигне ефективна и ефикаснаимплементација на политиката во контекст на интеграциските процеси?!Record link: https://library.seeu.edu.mk/index.php?lvl=notice_display&id=19434 Copies
Barcode Call number Media type Location Section Status M7702-000082 M7702-000082 Mehmedi, S. 2009 General Collection Thesis Repository Master Not for loan
Title : Еутанзијата - Дел од човековите права во западна Европа : магистерски труд - втор циклус Material Type: printed text Authors: Ерхан Сулејмановски, Dissertant ; Бистра Неткова, Thesis advisor Publisher: Тетово : Правен факултет - ЈИЕУ Publication Date: 2012 Pagination: 121 p. Layout: ill. Size: 30 cm General note: Includes bibliographical references
Includes bibliographical footnotes
Includes appendixLanguages : Macedonian (mac) Original Language : Macedonian (mac) Abstract: Вовед
Овој магистерски труд ќе ја обработува еутаназијата и потпомогнатото самоубиство од аспект на правното регулирање на ова прашање, односно кои се условите за да може да се изврши, со кои правни акти е регулирана истата, во кои земји, кои се контролни механизми и др, а не од филозовско гледиште, односно дали е оправдана или не. Правното регулирање на оваа материја започнува пред 10 години, што не упатува на фактот дека се работи за правно прашање кое е во зародиш. Токму поради ова, пишувањето на овој магистерски труд беше особено тешко, но истовремено и претставуваше еден голем предизвик да се биде еден од првенците во својата земја кои го обработувале прашањето на еутаназијата и потпомогнатото самоубиство од правен аспект. Во второто поглавје од овој магистерскиот труд ќе се определи етимологијата, историскиот развиток, дефинирањето, аргументите за и против еутаназијата, религиозните гледишта во однос на еутаназијата, како и пилиативната нега. Зборот еутаназија потекнува од грчкиот јазик и значи "Добра смрт", а е составен од зборовите Еу (што значи добар*) и Танатос (што значи смрт). Еутаназијата во пракса претставува ставање крај на животот на личност која боледува од неизлечива болест, се поради ублажување на неговото/нејзиното страдање и болка. Еутаназијата како збор првпат е спомнената од страна на познатиот историчар Суетон (69год од н.е..- 122год. од н.е.), а во медицински контекст за прв пат е спомената од страна на Френсис Бејкон во 17 век. Историскиот развиток ке биде поделен во два временски периоди, и тоа: период пред 20-тиот век и период после 20-тиот век. Во периодот пред 20-тиот век ќе бидат споменати гледиштата и размислувањата на познати филозофи и научници почнувајќи од Сократ и Платон, Аристотел, Питагора и Епикур, Епиктет, продолжувајќи во периодот на навлегувањето на христијанството во Римското царство, Св. Августин, па се до Тома Аквински, Карл Маркс, Парадис и Шопенхауер. Сите овие личности, во своето време на творење, дале свои мислења поврзани со еутаназијата. Во насловот современа историја, ќе биде опфатена историјата после 20-тиот век, и тоа во еден дел периодот до Втората Светска војна и во друг дел периодот после Втората Светска војна. Во ова поглавје ќе биде разработена и злоупотребата на еутаназијата во време на Нацистичка Германија од страна на А.Хитлер, преку програмата Акција Т4, како начин за остварување на своите нацистички гледишта. Тој ги ликвидираше сите они кои според него "не се вредни за живот".Record link: https://library.seeu.edu.mk/index.php?lvl=notice_display&id=21726 Copies
Barcode Call number Media type Location Section Status M8702-000470 M8702-000470 Sulejmanovski, E. 2012 General Collection Thesis Repository Master Not for loan
Title : Индивидуална кривична одговорност во меѓународните кривични судови : магистерски труд - втор циклус Material Type: printed text Authors: Неда Гацова, Dissertant ; Бистра Неткова, Thesis advisor Publisher: Тетово : Правен факултет - ЈИЕУ Publication Date: 2012 Pagination: 124 p. Layout: ill. Size: 30 cm General note: Includes bibliographical references
Includes bibliographical footnotes
Includes appendixLanguages : Macedonian (mac) Original Language : Macedonian (mac) Abstract: Апстракт
Принципот на индивидуална кривична одговорност преставува темелен принцип на меѓународното кривично право. Овој принцип укажува дека секој поединец кој сторил меѓународно злосторство се смета за одговорен за делото кое го извршил. Со други зборови, никој неможе да сноси вина за акт кој не го извршил, или било која друга дејност која не може нему да му се препише. Злосторствата сторени на територијата на поранешна Југославија во 90те години од минатиот век и геноцидот во Руанда придонеле да се основаат меѓународни кривични трибунали одговорни да ги гонат и казнат главните виновници за сериозни повреди на меѓународното хуманитарно право. Меѓународните кривични судови водени од принципот на инивидуална кривична одговорност имаа за цел да ги седнат на обвинителната клупа главните архитекти на меѓународните злосторства без разлика дали станува збор за носители на државни функции (претседател на држава, премиер и сл.) воени и цивилни команданти, чувари на логори и останати инволвирани лица. Судењата покажале дека освен лицата кои физички го извршиле делото и останатите лица кои на било кој начин планирале, поттикнувале, наредувале или извршувале или на било кој друг начин помагале и подржувале планирање подготовка и извршување на меѓународното злосторство ќе се сметаат за индивидуално кривично одговорни во согласност со статутите на меѓународните кривични судови. Принципот на индивидуална кривична одговорност овозможува да се спречи практиката на колективно казнување на цели нации поради кривичните однесувањата на нивните лидери. Овој принцип преставува дел од сите ефикасни и значајни меѓународни инструменти на меѓународното кривично право со кои се обезбедува одговорност на сите сторители на тешки меѓународни злосторства. Клучни зборови: инивидуална кривична одговорност, индивидуа, меѓународни злосторства, Меѓународен кривичен суд, Меѓународен кривичен трибунал за поранешна Југославија, Меѓународен кривичен трибунал за Руанда.
Abstract
The principle of individual criminal responsibility is a fundamental principle in international criminal law. According to this principle, each individual who committed international crimes is individually criminally responsible for the crimes he committed. In other words a person cannot be found guilty for an act he did not committed or for any other criminal activity which cannot be attributed to him. The international crimes committed on the territory of former Yugoslavia in early 90s and the genocide in Rwanda contributed to the establishment of ad hoc international military tribunals with jurisdiction to prosecute and to punish persons responsible for serious violations of international humanitarian law. The courts guided by the principle of international criminal responsibility have a main goal to prosecute the main architects of the international crimes regardless of their state function (as a president of the state, prime minister, etc.), military or civilian commanders, guardians of the detention camps or every other involved person. The trials have shown that except the person who had physically committed the crime, every other person who planed, instigated, committed or otherwise aided and abetted in the planning, preparation or execution of a crime is individually criminally responsible according to the statutes of the military courts. This principle of individual criminal responsibility provides an end of the praxis for collective punishment of whole nations for the criminal conduct of their leaders. This principle represents a part of all efficient and significant international instruments of the international criminal law which provide responsibility of all who committed grave international crimes. Key words: individual criminal responsibility, individual, international crimes, International criminal tribunal, International criminal tribunal for former Yugoslavia, International criminal tribunal for Rwanda.
Abstrakt
Parimi i përgjegjësisë individuale penale është një parim themelor në të drejtën ndërkombëtare penale. Sipas këtij parimi, çdo individ që ka kryer krime ndërkombëtare ka përgjegjësi penale për krimet e kryera. Me fjalë të tjera një person nuk mund të jetë fajtor për një vepër që ai nuk ka kryer apo për ndonjë aktivitet tjetër kriminal të cilat nuk mund t'i atribuohet atij. Krime ndërkombëtare të kryera në territorin e ish-Jugosllavisë në fillim të viteve '90 dhe gjenocidi në Ruanda kanë kontribuar në themelimin e ad hoc gjykatave ndërkombëtare militare me kompetencë për të ndjekur penalisht dhe për të ndëshkuar personat përgjegjës për shkelje serioze të ligjit ndërkombëtar humanitar. Gjykatat udhëhiqen nga parimi i përgjegjësisë penale ndërkombëtare dhe kanë objektiv kryesor që të ndjekin penalisht arkitektët kryesorë të krimeve ndërkombëtare, pavarësisht nga funksioni i tyre shtetëror (si president i shtetit, kryeministri, etj), komandantët ushtarak ose civil, kujdestarët e kampeve të paraburgimit ose çdo person tjetër të përfshirë. Gjykimet kanë treguar se përveç personit i cili e kishte kryer krimin fizikisht, çdo person tjetër i cili ka planifikuar, nxitur, kryer ose ka ndihmuar në 'planifikimin, përgatitjen ose ekzekutimin e një krimi është penalisht përgjegjës sipas statuteve të gjykatave militare. Ky parim i përgjegjësisë penale individuale ofron një fund të praktikës për dënim kolektiv të gjithë kombit për sjellje penale të udhëheqësve të tyre. Ky parim përfaqëson një pjesë të të gjitha instrumenteve efikase dhe të rëndësishme ndërkombëtare të së drejtës penale ndërkombëtare të cilat sigurojnë përgjegjësinë e të gjithëve që kanë kryer krime të rënda ndërkombëtare. Fjalët kyçe: Përgjegjësia penale individuale, individë, krimet ndërkombëtare, Tribunali Ndërkombëtar për Krime, Tribunali Penal Ndërkombëtar për ish-Jugosllavinë, Tribunali Penal Ndërkombëtare për Ruandën.Record link: https://library.seeu.edu.mk/index.php?lvl=notice_display&id=19428 Copies
Barcode Call number Media type Location Section Status M8702-000164 M8702-000164 Gacova, N. 2012 General Collection Thesis Repository Master Not for loan
Title : Казнено - Правни аспекти на дискриминацијата, со посебен осврт на дискриминацијата по основ на тничка пропадност во Република Македонија со компаративен преглед на земјите во Европа : магистерски труд - втор циклус Material Type: printed text Authors: Алмира Реџепи, Dissertant ; Бистра Неткова, Thesis advisor Publisher: Тетово : Правен факултет - ЈИЕУ Publication Date: 2016 Pagination: 82 p. Layout: ill. Size: 30 cm General note: Includes bibliographical references
Includes bibliographical footnotes
Includes appendixLanguages : Macedonian (mac) Original Language : Macedonian (mac) Abstract: ВОВЕД
Дискриминацијата е проблем со кој се соочуваат многу граѓани во светот. Токму концептот на дискриминација, како и подигањето на свеста во областа на санкционирање на дискриминацијата во РМ, како причина за не уживање на многу други права кои произлегуваат од неа и се последица на нееднаквиот третман на граѓаните или одредена група на граѓани, е тема на процес и разработка на оваа магистерска теза. Изборот за темата за казнено правните аспекти на дискриминацијата е всушност потребата од истражување на истата тема и споредба со позитивните и негативните искуства од другите балкански, европски земји, односно нивните законодавства и работата на телата за еднаквост. Казнено-правната функција на дискриминацијата и нејзино овозможување со законите на Република Македонија, односно воспоставувањето на системи за извршување на санкции и пред поведувањето на судска постапка и можноста за остранување на повредата на правото на дискриминираните лица и надоместок на штетата е многу значајно во остварувањето на човековите права и правдата во една демократска држава. Главен предмет на истражување беа законите и државните институции, меѓународни организации и невладини организации, кои овозможуваат заштита од дискриминација, како и активните мерки за намалување на дискриминацијата по основ етничка припадност во Р. Македонија, како и компаративен преглед искуство од прашањетоза санкционирање на дискриминацијата во некои земји во Европа.
Record link: https://library.seeu.edu.mk/index.php?lvl=notice_display&id=21739 Copies
Barcode Call number Media type Location Section Status M8702-000483 M8702-000483 Rexhepi, A. 2016 General Collection Thesis Repository Master Not for loan
Permalink
Permalink
Permalink
Permalink
Permalink
Permalink
Permalink
Permalink
Permalink
Permalink
